شخصیت زهرای اطهر، در ابعاد سیاسی و اجتماعی و جهادی، شخصیت ممتاز و برجسته ای است؛ به طوری که همه زنان مبارز و انقلابی برجسته و سیاسی عالم می توانند از زندگی کوتاه و پر مغز او درس بگیرند. زنی که در بیت انقلاب متولد شد و تمام دوران کودکی را در آغوش پدری گذراند که در حال یک مبارزه ی عظیم جهانی فراموش نشدنی بود. آن خانمی که در دوران کودکی، سختیهای مبارزه ی دوران مکه را چشید، به شعب ابیطالب برده شد، گرسنگی و سختی و رعب و انواع و اقسام شدتهای دوران مبارزه ی مکه را لمس نمود و بعد هم که به مدینه هجرت کرد. همسر مردی شد که تمام زندگیش جهاد فی سبیل ا... بود و در تمام قریب به یازده سال زندگی مشترک فاطمه ی زهرا (س) و امیر المومنین (ع) هیچ سالی، بلکه هیچ نیمسالی نگذشت که این شوهر، کمر به جهاد فی سبیل ا... نبسته و به میدان جنگ نرفته باشد و این زن بزرگ و فداکار، همسری شایسته ی یک مرد مجاد و یک سرباز و سردار دایمی میدان جنگ را نکرده باشد.
