مدعی گوید که با یک گل نمی گردد بهار
من گلی دارم که عالم را گلستان میکند . . .
آخرین حجت خدا، فرزند امام حسن عسکری علیه السلام و بانویی از نوادگان شمعون، حواری عیسی مسیح علیه السلام در پانزدهم شعبان چشم به جهان گشود تا رحمت و لطف الهی از چشمه سار وجود او در جهان جاری شود و حضورش بنیان استواری هستی باشد. او به امر خدا و به حکمت حکیمانه اش برای درامان ماندن از آزار دشمنان و نیز به دلیل آنچه ما از آن ناآگاهیم، از نظرها غایب شد تا روزی که شرایط ظهورش حاصل شود، از پس پرده های غیبت بیرون آید و با دم الهی اش، روح تازه ای به کالبد خسته خلقت بدمد، دین خدا را زنده سازد و حکومت الهی را بر سرتاسر جهان برقرار کند. به امید آمدنش دست به دعا برمی داریم و از خدا می خواهیم تا آن روز، ما را از راه او دور نسازد و از معرفت او بی نصیب مگذارد.
یا رب فرج امام ما را برسان
آن صاحب انتقام ما را برسان
اندر بر ما گر نرسانی او را
بر حضرت او سلام ما را برسان
اگر روز ظهور فرا رسد ...
و ما شاهد آن باشیم.
شکرگزار و سپاسگزار نجوا می کنیم:
*الحمد الله رب العالمین*
خدایا!
به تو ایمان دارم و رشته های اعتماد را به وعده های تو بسته ام، باورم این است که موعود روزگاران خواهد آمد، می خواهم تو پیک امین من باشی؛
مهربانا!
درودهای بیکرانی از سوی خودت و تمامی ایمانیان شرق و غرب، به آستان سرور کریمم برسان!
خداوندا!
برما که پس از آن پیامبر بزرگ درمانده شده ایم، رحمآور
این اندوه و درد را با حضور آن وعدهی آسمانی از امت اسلام برگیر
سرزمینهای ویرانت را به حضور او آباد کن
در آمدنش شتاب کن
آمدنی که دیگران گمان میکنند بسیار دور است
و اما میدانیم که نزدیک است،
بسیار نزدیک
ما که دل به رحمت و لطف تو خوش کردهایم
ای مهربان ترین مهربانان!
