هفته دفاع مقدس، یاد و خاطره شهدای عزیز 8 سال جنگ تحمیلی گرامی باد.
جانباز شهید سید مجتبی علمدار در تاریخ 11 بهمن ماه 1345 هنگام اذان صبح در یک خانواده متدین و مذهبی در شهرستان ساری به دنیا آمد.
به گزارش «تابناک»، سیّد، فرمانده گروهان سلمان از گردان مسلم بود. او در تاریخ 17 تیر ماه 1366 ملبس به لباس مقدس سپاه اسلام شد و پس از عملیات کربلای 5 ضمن حضور در بیشتر عملیات ها چند بار مجروح شد و پس از پایان جنگ نیز، در واحد طرح و عملیات لشکر 25 کربلای ساری مشغول به خدمت شد.
سید مجتبی که مداح اهل بیت (ع) هم بود در تاریخ 11 بهمن 1375 ـ سالروز تولدش ـ در اثر جراحات شیمیایی به سوی معبود خود شتافت.
سید مجتبی در یکی از دست نوشته هایش آورده است:
«ما اگر عاشق جبهه بودیم، به خاطر صفای بچه هایی بود که لذت های مادی را فراموش کردند و اکنون ما نیز چون شماییم. وقتی در خون خویش غلتیدیم و چشم از دنیا بستیم، فکر می کردیم که دیگر همه چیز تمام شد اما این گونه نشد. دردهای شما در فراق ما، دل ما را بیشتر آتش می زند. درست است که ما به هر چه می کنید، آگاهیم؛ اما این بلای بزرگی بود که ای کاش نصیب ما نمی شد. وقتی شما از این و آن طعنه می خورید و لاجرم به گوشه اتاق پناه می برید و با عکس های ما سخن می گویید و اشک می ریزید، به خدا قسم این جا کربلا می شود و برای هر یک از غم های دلتان این جا تمام شهیدان زار می زنند».
برخی از عهدهای شهید علمدار به خود
شهید سید مجتبی علمدار برای نزدیکی به خدا با خود عهدهایی بسته بود. با نگاهی به آن عهدها که باید آنها را قوانین شهید علمدار بنامیم و چه خوب است که الگوی راهمان باشند:
قانون نخست
خداوندا! اعتراف می کنم به این که قرآن را نشناختم و به آن عمل نکردم. حداقل روزی ده آیه قرآن را باید بخوانم، اگر روزی کوتاهی کردم و به هر دلیل نتوانستم این دده آیه را بخوانم روز بعد باید حتما یک جزء کامل بخوانم.
قانون دوم
پروردگارا اعتراف می کنم از این که نمازم را به معنا نخواندم و حواسم جای دیگری بود، در نتیجه دچار شک در نماز شدم. حداقل روزی دو رکعت نماز قضا باید بخوانم. اگر به هر دلیل نتوانستم این دو رکعت نماز را بخوانم، روز بعد باید نماز قضای یک 24 ساعت را بخوانم.
قانون سوم
خدایا! اعتراف می کنم از این که مرگ را فراموش و تعهد کردم مواظب اعمالم باشم ولی نشد. حداقل هر شب قبل از خواب باید دو رکعت نماز تقرب بخوانم. اگر به هر دلیل نتوانستم روز بعد باید بیست ریال صدقه و هشت رکعت نماز قضا به جا بیاورم.
قانون چهارم
خدایا! اعتراف می کنم از این که شب با یاد تو نخوابیدم و بهر نماز شب هم بیدار نشدم حداقل در هر هفته باید دو شب نماز شب بخوانم و بهتر است شب پنجشنبه و جمعه باشد. اگر به هر دلیل نتوانستم شبی را به جا بیاورم، باید به جای هر شب پنجاه ریال صدقه و یازده رکعت نماز به جا بیاورم.
قانون پنجم
خدایا! اعتراف می کنم به اینکه (خدا می بیند) را در همه کارهایم دخالت ندادم و برای عزیز کردن خود کار کردم.حداقل در هر هفته باید دو صبح زیارت عاشورا و صبح های جمعه سوره الرحمن را بخوانم. اگر به هر دلیلی نتوانستم زیارت عاشورا را بخوانم، باید هفته بعد 4 صبح زیارت عاشورا و یک جز قران بخوانم و اگر صبح جمعه ای نتوانستم سوره الرحمن بخوانم، باید قضای آن را در اولین فرصت به اضافه دو حزب قران بخوانم.
قانون ششم
حداقل باید در آخرین رکوع و در کلیه سجده های نمازهای واجب صلوات بفرستم. اگر به هر دلیلی نتوانستم این عمل را انجام دهم باید به ازای هر صلوات ده ریال صدقه بدهم و صد صلوات بفرستم.
قانون هفتم
حداقل باید در هر بیست و چهار ساعت هفتاد بار استغفار کنم. اگر به هر دلیلی نتوانستم این عمل را انجام دهم در بیست و چهار ساعت بعدی باید سیصد بار استغفار کنم و باز هم سیصد به ششصد تبدیل می شود.
قانون هشتم
هر کجا که نماز را تمام می خوانم، باید دو روز روزه بگیرم. بهتر است که دوشنبه و پنجشنبه باشد. اگر به هر دلیل نتوانستم این عمل را انجام دهم، در هفته بعد باید به جای دو روز، سه روز و به ازای هر روز، صد ریال صدقه بپردازم.
قانون نهم
در هر روز باید پنج مسأله از احکام حضرت امام (ره) را بخوانم. اگر به هر دلیلی نتوانستم این عمل را انجام دهم روز بعد باید پانزده مسأله را بخوانم.
قانون دهم
در هر بیست و چهار ساعت، باید پنج بار تسبیحات حضرت زهرا (س) برای نمازهای یومیه و دو بار هم برای نماز قضا بگویم. اگر به هر دلیل نتوانستم این فریضه الهی را انجام دهم، باید به ازای هر یک بار، سه بار این عمل را تکرار کنم.
عید فطر روزى است که خداوند آن را از میان دیگر روزها برگزیده است و ویژه هدیه بخشیدن و جایزه دادن به بندگان خویش ساخته و آنان را اجازه داده است تا در این روزنزد حضرت او گرد آیند و بر خوان کرم او بنشینند وادب بندگى بجاى آرند، چشم امید به درگاه او دوزند و از خطاهاى خویش پوزش خواهند، نیازهاى خویش به نزد او آرند وآرزوهاى خویش از او خواهند و نیز آنان را وعده و مژده داده است که هر نیازى به اوآرند، برآورد و بیش از آنچه چشم دارند به آنان ببخشند و ازمهربانى و بنده نوازى، بخشایش و کارسازى در حق آنان روا دارد که گمان نیز نمىبرند.
شگفت که دراین ماه، سنگ درون به گوهر، زهرجان به شکر و قفل دل به کلید تبدیل می شود.
روز قدس، روز وحدت و یکپارچکی و روز مبارزه با استکبار و ظلم گرامی باد.
بنیانگذاری روز قدس موجب شد، رژیم اشغالگر قدس و تمام حامیان آن بار دیگر احساس ترس کنند. زیرا از ابتدای تاسیس این دولت منحوس ، هیچگاه کسی در برابر آنها قد علم نکرده بود اما نامیدن آخرین جمعه ماه رمضان با نام روز قدس سبب شد که این دولت بداند که تمام مسلمانان یک پارچه در برابر آن قد علم کرده اند و حاضر نیستند از مواضع خود که همانا محو شدن این رژیم از صحنه روزگار است ،عقب نشینی کنند.
این دولت منحوس از ابتدای تاسیس برای تمام ملت های مسلمان دستاوردی جز بدبختی وآوارگی را به دنبال نداشته است بنابراین تمام دولت های مسلمان باید تلاش کنند تا این دولت هرچه زودتر ازعرصه گیتی حذف شود و برای تحقق این هدف بهتر است که تمام مسلمین به صورت یکپارچه در این روزعلیه رژیم صهیونیستی شعار بدهند.
مسلمانان در کنار محکومیت این دولت غاصب باید فجایع حقوق بشری که توسط این دولت رخ می دهد را برجسته کنند تا دنیا بفهمد که علت مخالفت مسلمانان با این دولت غاصب که سرزمین فلسطینی ها را به ناحق گرفته است چیست؟ بنابراین رسالت مسلمانان در این روز دوچندان می شود.
مسلمانان ضمن شرکت در راهپیمایی روز قدس باید شعارهای ضد اسراییلی سر بدهند و تمام مسلمین فارغ از جناح بندی سیاسی در این روز شرکت کنند زیرا این روز نماد وحدت مسلمین است . این روز نباید به ابزاری برای نیل به اهداف سیاسی تبدیل شود یا اینکه افرادی تلاش کنند آن را به نفع خود مصادره کنند بنابراین از هر تلاشی که بخواهد صفوف به هم پیوسته مسلمانان را در هم شکند باید جلوگیری کرد.
روزقدس به عنوان ابتکار بزرگ حضرت امام خمینی همواره بر تارک تاریخ انقلاب باقی خواهد ماند و بر درخشش آن افزوده خواهد شد؛ زیرا این ابتکار بزرگ موجب شد که بار دیگر مسلمانان احساس کنند که می توانند بر معادلات جهانی تاثیر گذار باشند.
اگر این روز نماد واقعی وحدت بین مسلمانان باشد همانا هدف حضرت امام (ره)که به خاطر دستیابی به آن روز قدس را پایه گذاری کردند ،محقق خواهد شد.
دوم شهریور ماه با عنوان «هفته دولت» نامیده شده، یاد و خاطره شهید رجائی و باهنر که جانشان را برای اسلام، ایران و ایرانی فدا کرده اند گرامی می داریم.
و اما برخی از ویژگیهای مثبت این نظام:
توانایی غلبه بر تهدیدات: نظام ثابت کرد که قابلیت غلبه بر تهدیدات (مانند تهدیدات نظامی، سیاسی، اقتصادی، علمی و ...) را دارد.
اعتماد میان مردم و نظام: کمتر حکومتی وجود دارد که در آن مردم آن نظام، اعتمادی که مردم ایران نسبت به حکومت دارد را داشته باشند. مثال آن آن همین انتخابات 2 سال قبل که 80 درصد این مردم شرکت کردند. مثال دیگر راهپیمایی 22 بهمن، روز قدس یا حادثه 22 دی و شرکت اکثریت مردم در سرما و گرما نشان دهنده اعتماد و دلبستگی مردم به نظام است که این از اقتدار نظام است.
پیشرفت در شرایط تحریم: ما در سخت ترین شرایط تحریم پیشرفت داشتیم. در زمینه علم و فناوری- هسته ای- علم زیست محیطی- فناوری نانو- فناوری هوا و فضا – نانو دانش های ضد سرطان- علم شبیه سازی و ... پیشرفت کردیم. این در حالی بود که درهای انتقال دانش از همه سوی دنیا بسته بود به طوری که خود آمریکا اذعان کرد که ایران در کسب علم استثناست.
با اعتراف به اینکه برخی از مشکلات هم هنوز حل نشده است مانند فرهنگ- اشتغال و ... اما امیدواریم با همکاری و وحدت میان مردم و دولت بر این مشکلات هم فائق آمده و ایرانی سرافراز و موفق در جهان باشیم.
در اینجا بر خود واجب دانسته از بی انصافی برخی از معترضین و منتقدین که با انتقادشان قصد زیر سئوال بردن این نظام و ارزشهای آن را دارند گلایه مند باشم و آنها را به وحدت و یکپارچگی دعوت نمایم. این ایام زمان مناسبی است تا با الگو قراردادن دو شهید عالی قدر رجائی و باهنر هدف مقدسشان را هدف هر ایرانی بدانیم.
شب قدر از شبهای مقدس و متبرک اسلامی است. خداوند در قرآن مجید از آن به بزرگی یاد کرده و سورهای نیز به نام «سوره قدر» نازل فرموده است.
در تمام سال، شبی به خوبی و فضیلت شب قدر نمیرسد. این شب شب نزول قرآن، شب فرود آمدن ملائکه و روح نیز نام گرفته است.
عبادت در شب قدر برتر از عبادت هزار ماه است. در این شب، مقدرات یک سال انسانها و روزیها، عمرها و امور دیگر مشخص میشود.
ملائکه در این شب بر زمین فرود میآیند، نزد امام زمان علیه السلام میروند و آنچه را برای بندگان مقدر شده بر ایشان عرضه میدارند.
شبزندهداری و تلاوت قرآن و مناجات و عبادت در این شب، بسیار توصیه و تأکید شده است.
در بعضی از تفاسیر آمده است که روزی پیامبر اکرم فرمود:«یکی از بنی اسرائیل لباس جنگ پوشید و هزار ماه (هشتاد سال) از تن بیرون نیاورد و پیوسته مشغول یا آماده جهاد فی سبیل الله بود.»
یاران پیامبر تعجب کردند و آرزو کردند چنین فضیلت و افتخاری برای آنها نیز میسر شود؛ در این هنگام بود که سوره قدر نازل شد و بیان شد که « شب قدر از هزار ماه عبادت و جهاد برتر است.»
منابع :
تفسیر نمونه ج 27 ص 181، مجمع البیان ج 10 ص 405، مفاتیح الجنان